Şimdi bu zombi sevdasını tetikleyen ultra geyik dizimiz Walking Dead 'le de gerilimli bir mesafemiz olduğu kesin. Ne zaman izlesem ulan bir saat geyik yapmayın zombiler nerde diye senaristlere kızıyorum, sonra zombiler çıkınca da kafamı çevirip, ayyy ben çok gerildim diye kaçıyorum. Kısacası tam bir fasinasyon halindeyim.
Abi ama böyle geyik dizi izlemedim son zamanlarda hakkaten. Yahu herkes herkese bir hayat dersleri, bir nutuklar. Goygoyla diziyi götürüyorlar billa. Hele bir de bizim esas kızın kocasını öldü zannederken takıldığı esas abinin en yakın arkadaşı geyik tokmakçısı var ki, evlere şenlik. Bir tripler bir tripler... Muhteşem Yüzyıl'daki ispanyol presensesin bile performansı daha iyi valla. Esas abimizin, yani şerifin de ne üniforma sevdası varmış kardeşim. Dağda bayırda dolaşıyorlar, n tane araba yağmalıyorlar, ne toplum, ne düzen, ne de bi allahın kulu kalmış, bizimki hala apoletli üniformayla takılıyor, canım ya.
Şimdi biz güya bu diziyi izlerken ölümle, efendim tanrı var mı yok muyla falan yüzleşiyoruz. walla kusura bakmayın da dizideki karakterlere ne sempatimi, ne özdeşleşmemi ne de günahımı veririm yani. Benim derdim nerden ne zaman zort diye zombi çıkacak açıkçası.
burdan zombi kardeşlerime sesleniyorum
yalnız değilsiniz.
No comments:
Post a Comment